Mijn man heeft zijn zinnen gezet op het krijgen van een springerspaniël. Ik hou van hun schattige uiterlijk. Ik heb gehoord dat ze goede jachtgenoten of vogelhonden zijn, maar dat is ongeveer alles wat ik van ze weet. Tot nu toe heb ik geen enkele springerspaniël met een staart gezien, wat vreemd lijkt.
Ik heb liever een springerspaniël met staart als we er een zouden adopteren. Ik vroeg me af of iemand zeker weet of dit haalbaar is. Daarnaast was ik geïnteresseerd in meer algemene informatie over dit ras. Wat ik het belangrijkst vind om te leren, is of springerspaniëls al dan niet staarten hebben, en als ze dat wel hebben, waarom geen van de honden die ik heb gezien er een heeft.
Omdat ik altijd had aangenomen dat alle hondensoorten staarten hadden, wekte dit mijn nieuwsgierigheid. Ik besloot er verder naar te kijken en ontdekte een aantal inzichten waarvan ik denk dat ze nuttig kunnen zijn voor anderen.
Hebben springerspaniëls staarten?
Er zit een staart op een springerspaniël. Ze hebben echter hun staart gecoupeerd, wat betekent dat deze korter is geknipt dan normaal. Deze procedure, ook wel docking genoemd, wordt meestal op zeer jonge leeftijd bij de puppy uitgevoerd, hetzij door de fokker of door een dierenarts.
Deze manier van aanmeren raakt in het huidige technologische tijdperk steeds meer achterhaald. Toekomstige eigenaren van springerspaniël-puppy’s moeten hun huiswerk doen om gerenommeerde fokkers te vinden die hun wensen met betrekking tot het vermijden van couperen zullen respecteren.
De lange, gevederde staarten van niet-gecoupeerde springerspaniëls zullen vrij stromen, net als de rest van hun ondervacht. De springerspaniël heeft een staart, dus potentiële eigenaren hoeven zich geen zorgen te maken over het wel of niet laten aanmeren van de hond.
Alle honden, inclusief de springerspaniël, hebben staarten, of ze nu kort en gedrongen zijn of lang en omzoomd. De staart van de springerspaniël werd traditioneel gecoupeerd zodat ze beter konden presteren als jachthond of vogelhond. Alle hondenrassen zijn in dit opzicht hetzelfde.
Om hun rol als jachtgezel of vogelhond te vervullen, moeten honden naar buiten worden gebracht om verschillende soorten vogelwild uit te spoelen en op te halen. De springerspaniël was zeer geschikt voor deze taak vanwege zijn snelheid en behendigheid op een breed scala aan terreinen.
De springerspaniël kan verstrikt raken in het kreupelhout als hij het bos in loopt. Om bij de vogelspelen te komen, moeten ze misschien door een modderig moeras of een paar moerassige vijvers waden.
Het hebben van een slank lichaam is hiervoor cruciaal, aangezien dit type hond zowel snel als effectief is. De slanke bouw en het stevige karakter van de springerspaniël maken het voor de hond onmogelijk om ernstige verwondingen op te lopen tijdens het buitenspelen.
Omdat jachttochten vaak plaatsvinden op afgelegen plaatsen, waar medische zorg moeilijk te krijgen zou zijn in het geval van een verwonding aan de springerspaniël, waren de capaciteiten van deze honden uiterst cruciaal.
Bij het jagen op afstand kan het zeer riskant zijn als de springerspaniël een verwonding oploopt door zijn losgekoppelde staart.
Staartcouperen wordt steeds minder een vereiste en meer een optie onder individuele fokkers, aangezien steeds meer springerspaniëls worden gebruikt als gezelschapshonden in plaats van alleen jachthonden.
Aanstaande Springer Spaniel-ouders kunnen de kwestie van het couperen van staarten bespreken met bepaalde fokkers. De toekomstige eigenaar moet deze vraag stellen voordat hij fokkeuzes maakt. Sommige bieden een optie, andere niet.
De fokker of een dierenarts zal de staart van de puppy Springer Spaniel verwijderen als deze nog vrij klein is. Docking is gemakkelijker en veroorzaakt minder schade aan de hond als het op jonge leeftijd wordt uitgevoerd.
Wat is staartcouperen?
Als medische procedure kan het couperen van de staart van een hond de totale lengte verkorten. Deze lengtevermindering kan het couperen van een klein deel van de staart of bijna de hele staart inhouden. Het couperen van staarten bij honden is vaak ras- en functiespecifiek.
Toen de hond een werkhondenras was, werd dit historisch gedaan om het dier tegen schade te beschermen. Om letsel tijdens het werk te voorkomen, werden de staarten van jachthonden operatief verwijderd.
Om het uiterlijk van sommige hondenrassen te verbeteren, werd het couperen van de staart algemeen toegepast.
Puppy’s worden meestal zo snel mogelijk na de geboorte gecoupeerd. We weten nu dat het couperen van de staart ongemakkelijk is voor de hond, ondanks de eens zo hardnekkige overtuiging dat het het dier ongemak zal besparen. Het doet de hond pijn, of de puppy nu spiksplinternieuw is of enkele maanden oud.
Onderzoek in het huidige tijdperk heeft aangetoond dat wanneer een hond zijn staart laat couperen, dit een effect kan hebben op hoe het dier in de toekomst met pijn omgaat.
Moeten honden staarten hebben?
Net als veel andere dieren hebben honden absoluut een staart nodig. De staart van elk dier heeft een unieke fysieke functie en de staart van de hond is essentieel voor het dier om rechtop te blijven. Het handhaven van een gezond gevoel van evenwicht kan cruciaal zijn voor iemands welzijn, ongeacht iemands beroep of gekozen tijdverdrijf.
De staart van een hond dient als een soort balanceerapparaat dat helpt bij al hun dagelijkse activiteiten, van sprinten en draaien tot klimmen en meer.
Om hun emotionele repertoire compleet te maken, hebben honden een staart nodig. Welke acties komen in je op als je je een tevreden hond voorstelt? Hun staarten kwispelen. Meestal tonen ze hun angst, woede of andere emoties door de bewegingen, of het ontbreken daarvan, van hun staart.
Bedenk eens hoe moeilijk het voor mensen zou zijn om de doelen, behoeften en problemen van een hond te begrijpen als ze hun staart niet zouden kunnen gebruiken. De lichaamstaal van een hond is een van de belangrijkste manieren om te communiceren met zijn menselijke metgezellen en de mensen in zijn omgeving.
Kortom, de staart van een hond is belangrijk omdat deze dient als communicatiemiddel met andere dieren en hoektanden. Zoals bekend is hun primaire manier om met mensen te communiceren via lichaamstaal. Deze communicatie is ook reëel in hun relaties met andere dieren en honden.
Ze kunnen hun territorium niet afbakenen of zich zonder staart discreet door de omgeving bewegen. Dieren zijn sterk afhankelijk van deze geur voor sociale interactie. Het niet kunnen ruiken van andere honden kan het socialiseren bemoeilijken.
Er zijn feromonen op de vacht van elke hond die belangrijke informatie doorgeven aan andere honden en dieren. Zonder dat is het onmogelijk om een gesprek te voeren.
Wat moet ik doen als de staart van mijn springerspaniël is gecoupeerd?
Het couperen van de staart is onomkeerbaar voor springerspaniëls. Het kan moeilijker zijn om uit te zoeken wat uw hond denkt en voelt. Dat is minder een probleem als je een solide band en band met hen hebt.
Potentiële eigenaars van een springerspaniël die tegen het krijgen van een hond met een gecoupeerde staart zijn, moeten de fokker op deze voorkeur wijzen. Als de fokker een rigide reeks normen heeft en niet toegeeft, moet je ergens anders zoeken naar een springerspaniël.
Het couperen van staarten is nog steeds een gangbare praktijk voor veel hondenrassen, maar naarmate meer en meer mensen over het onderwerp leren, raakt de praktijk uit de gratie.
Wat zijn de voordelen van een springerspaniël met een gecoupeerde staart?
Het couperen van de staart van een springerspaniël kan ze veiliger maken als ze veel tijd in de vrije natuur doorbrengen. Dit is waarschijnlijk het geval, aangezien honden van dit ras gedijen op fysieke activiteit en frisse lucht.
Ze zullen geen problemen hebben met hun staart terwijl ze wandelen, fietsen, rennen, kamperen, jagen of gewoon spelen. Het aanmeren van een springerspaniël verkleint de kans dat de hond ergens met zijn staart achter blijft haken.
De normale staart van een springerspaniël heeft een rand van veren die overal kan verschijnen waar de hond in de vrije natuur gaat.
Alle honden hebben staarten, en hoewel sommige gecoupeerd zijn en andere net zo lang mogen groeien als mensen, is het veilig om te zeggen dat geen twee honden precies hetzelfde zijn.
Docking, waarbij de staart van een springerspaniël wordt afgesneden of ingekort, is een barbaarse praktijk die snel aan populariteit verliest.
Er zijn tegenwoordig veel nuttige bronnen om diegenen te helpen die op zoek zijn naar een fokker van springerspaniëls die hun natuurlijke staart behouden.
Het maakt niet uit hoe groot of klein de staart van een hond is, uiteindelijk is het nog steeds een manier voor hem om zichzelf te uiten. Zonder die staart zou het vermogen om te communiceren worden aangetast.
Een springerspaniël is een hond die met volle teugen van het leven geniet, ongeacht de lengte van zijn staart. Ze zijn net zo lief als elke andere hond, gecoupeerd of niet.
