Ik heb onlangs een schattige Duitse herder geadopteerd van een plaatselijke redding. Hij is zonder twijfel een enorme hond, en voor zover ik tot nu toe kan zien, een uitstekende waakhond. Ik woon alleen, dus heb ik hem geadopteerd als waakhond maar ook als metgezel voor mij. Van nature ben ik iemand die graag knuffelt. Ik hoop dat hij en ik knuffelmaatjes kunnen worden als hij eenmaal gewend is aan zijn nieuwe huis. Ik weet niet veel over dit ras, maar ik wil alles leren wat ik kan om hem tevreden te houden. Ik wil zien of hij het leuk vindt om op een gegeven moment met me te knuffelen of dat hij het soort hond is dat slechts een waakhond is.
Na een lange dag werken in mijn tuin, besloot ik een paar minuten de tijd te nemen om dit onderwerp te onderzoeken. Dit is wat ik ontdekte.
Houden Duitse herders van knuffelen?
Over het algemeen vinden Duitse herders het leuk om geaaid en geknuffeld te worden. Hoe leuk ze het vinden om geknuffeld te worden, hangt meer af van de individuele hond dan van het ras. Ze kruipen vaak naast hun menselijke vrienden omdat ze hunkeren naar fysiek contact.
Een knuffel of knuffel kan gedurende de dag om verschillende redenen worden gegeven of ontvangen, maar één ding is zeker: het is een teken van liefde en genegenheid.
Ga er niet vanuit dat daarom alle leden van dit ras dol zijn op schoothondjes die opspringen wanneer ze de kans krijgen. Als ras horen ze niet knuffelig te zijn. Ze zijn toegewijd aan hun vak en aan elkaar.
Ze vormen een sterke band met de mensen om wie ze geven, en dit is de basis voor een relatie die hen dichtbij houdt en uitkijkt naar knuffels. Dit soort hond is ideaal voor mensen die een vriend, een metgezel en een werker zoeken.
Qua werkvermogen kunnen maar weinig hondenrassen tippen aan de Duitse Herder. Ze blinken uit in elke opdracht die ze krijgen. Ze hebben een hoog IQ, hebben een goede gezondheid en pikken snel nieuwe informatie op. Vanwege deze eigenschappen vinden ze een brede toepassing in de strijdkrachten en wetshandhaving. Bovendien worden ze ingezet als therapiehonden en in andere taakstraffen.
Het stereotype dat Duitse herders koud zijn en niet geïnteresseerd in menselijke genegenheid, blijft bestaan. Als geheel worden ze verkeerd begrepen vanwege hun omvang en verleden.
Vanwege hun aangeboren loyaliteit doet dit hondenras het het beste wanneer het regelmatig in de buurt is van zijn menselijke metgezel of andere dierbaren.
Ze ontwikkelen een sterke band met hun menselijke familie of metgezellen, en dicht bij hen zijn is essentieel voor hun welzijn.
Een schoothondje is een veel voorkomend beeld dat in je opkomt als je het hebt over een hond met een voorliefde voor knuffelen. Deze honden zijn aangenaam om te aaien, knuffelen en kussen. De Duitse herder daarentegen is niet een van die hondenrassen.
Ze hebben nog steeds veel aandacht nodig van hun menselijke metgezellen, waaronder veel knuffeltijd. Tenzij hun menselijke vriend het leuk vindt om een hond van dat formaat op schoot te laten zitten en hem als bank te gebruiken, zal dit knuffelen er heel anders uitzien en aanvoelen.
Deze tedere momenten leggen de basis voor een levenslange vriendschap of een romantisch partnerschap. Voor de Duitse herder is deze verbinding permanent. Ze staan bekend als extreem toegewijde huisdieren.
Wat zijn enkele manieren waarop een Duitse herder zal knuffelen?
Een Duitse herder kan zich op verschillende manieren fysiek binden aan zijn menselijke familie of vriend.
De Duitse herder kan zich in een knuffel naar zijn menselijke partner buigen. Ze leunen voorover om hun menselijke vriend te laten zien dat ze er zijn en om de troost te voelen dat ze weten dat hun menselijke metgezel er voor hen zal zijn als ze het nodig hebben. De relatie is wederzijds voordelig.
De gehechtheid van een grote hond aan zijn menselijke metgezel kan als een zware last voelen. Op schoot zitten is een teken van liefde, toewijding en genegenheid, ook al is het niet zo gezellig als de eigenaar zou willen.
Het is ook mogelijk dat ze knuffelen door hun hoofd of poot op hun menselijke vriend of familielid te plaatsen. De toewijding van een Duitse herder aan zijn meester kan worden gedemonstreerd in een stille maar onwankelbare band als deze.
Het zijn aanhankelijke honden die het leuk vinden om hun buik te laten krabben en klopjes op de kop te krijgen van hun baasjes. Dit vertoon van warmte komt misschien niet zo vaak voor als bij andere hondensoorten.
Sommige Duitse herders zouden het bed met hun mens willen domineren als ze de kans krijgen. Knuffelen met een Duitse herder in bed kan een geweldige ervaring zijn. Een bed delen is een geweldige manier om te ontspannen en een band op te bouwen met vrienden of familie.
Een Duitse herder zal typisch knuffelen met zijn menselijke metgezel. Of deze nabijheid altijd kusjes en buikwrijvingen omvat, is hondspecifiek.
Op welke manieren kan ik een Duitse herder aanmoedigen om te knuffelen?
Er zijn tal van eenvoudige technieken om een nauwere band tussen u en uw Duitse herder te bevorderen door de hond aan te moedigen om te knuffelen. Het kan een hond enige tijd en moeite kosten om meer blijk te geven van hun genegenheid, afhankelijk van hun achtergrond en opvoeding.
De eigenaar van de hond moet het voorbeeld geven van onvoorwaardelijke genegenheid. Net als eten en wandelen, moet het een integraal onderdeel worden van de dagelijkse routine van een Duitse herder. Een hondenras dat niet zo aanhankelijk is als anderen kan nodig zijn.
Het is een goed idee om ‘s ochtends voor het opstaan of na het ontbijt wat tijd met ze door te brengen, voor hun behoeften te zorgen en knuffelen en genegenheid aan te moedigen. Daarna kun je de kans vergroten dat deze momenten zich voordoen door er ontvankelijk voor te zijn wanneer ze zich gedurende de dag vanzelf voordoen.
Op de grond of buiten in het gras zitten en de Duitse herder overhalen om te gaan zitten kan handig zijn. U kunt wederkerigheid aanmoedigen door bewust te proberen uw gevoelens in woorden uit te drukken.
Het is mogelijk dat dit niet meteen gebeurt, zoals eerder vermeld. Duitse herders hebben misschien enkele dagen nodig om zich aan te passen aan het idee dat frequente onderbrekingen gewoon bij het werk horen. Het is niet onmogelijk, en de uitbetaling zal aanzienlijk zijn als je het volbrengt.
Om een sterke, gezonde en liefdevolle band tussen eigenaar en hond tot stand te brengen, is het nuttig om een dagelijks ritueel of een schema van aanhankelijke momenten te hebben, evenals een open benadering van ongeplande momenten.
De Duitse herder is een zeer intelligent en snel te leren hondenras. Ze zullen het waarschijnlijk snel oppikken, en deze hardwerkende hond zal de aandacht misschien zelfs serieus nemen. Of je het nu wilt of niet, deze gigantische teddybeer van een hond ligt straks opgerold op schoot.
Wat zijn enkele redenen waarom een Duitse herder niet graag knuffelt?
De rasgeschiedenis van een Duitse herder is de belangrijkste reden waarom ze misschien niet van knuffelen houden. Het is een hardwerkende hond die zijn werk – en mogelijk hun bestaan - zeer serieus neemt. Degenen die hun leven wijden aan het beschermen van de mensen om wie ze geven, letten op problemen thuis, hun baasje helpen en hun gemeenschap dienen, doen bewonderenswaardig en deugdzaam werk.
Gelukkig zullen ze vanwege hun grootte waarschijnlijk nooit een schoothondje worden, ook al genieten ze af en toe van een knuffel.
Of het nu gaat om het in de gaten houden van de kinderen om te voorkomen dat ze de straat opgaan of om de brievenbus in de gaten te houden om te voorkomen dat de postbode naar binnen sluipt, ze hebben nooit iets te doen. Deze beschermende houding is inherent aan hun wezen en rechtvaardigt eerbied.
Ze zijn misschien niet in de stemming voor of kunnen niet regelmatig knuffelen vanwege gezondheidsproblemen.
Duitse herders hebben, net als alle honden, verschillende niveaus van energie en interesse in menselijk gezelschap naarmate ze ouder worden.
Dit kan te wijten zijn aan reeds bestaande aandoeningen of aandoeningen die nog moeten worden geïdentificeerd. Milde problemen zoals een pijnlijke poot, gebrek aan slaap, honger, dorst of een pijnlijke darm kunnen ervoor zorgen dat ze zich minder aanhankelijk voelen.
Als een Duitse herder zich om welke reden dan ook niet knuffelig voelt, moet zijn menselijke vriend of eigenaar zijn wensen respecteren en het onderwerp niet forceren. Soms is het van vitaal belang om ze naar de dierenarts te brengen als ze zich ziek gaan gedragen en hun menselijke partner niet kan bepalen wat er aan de hand is.
Aandacht voor de toekomst
De wens om lekker te knuffelen wordt door iedereen gedeeld. En de Duitse herder is geen uitzondering. De voorkeur van een hond voor hoe vaak en hoe ze knuffelen is net zo individueel als de hond zelf.
Als we mensen accepteren zoals ze zijn, krijgen we, net als puppy’s, alle genegenheid, loyaliteit en knuffels die we ons maar kunnen wensen.
