Plas problemen bij hond? A t/m Z informatie

Wat is urineretentie bij honden?

Urineretentie treedt op wanneer uw hond niet regelmatig kan plassen. Dit is een medisch noodgeval en pijnlijk voor uw hond.

Nadat u uw dierenarts heeft gebeld en een afspraak heeft gemaakt, kan het helpen om u voor te bereiden als u de verschillende redenen kent.

Functionele versus mechanische urineretentie kan verwarrend zijn tijdens het onderzoeken ervan.

Orgaanproblemen veroorzaken functionele urineretentie. Mechanische blokkering, die de urinestroom blokkeert, is duidelijk. Uw dierenarts moet onderscheid maken tussen de redenen van urineretentie.

Urineproblemen bij honden

Voordat we het hebben over de verschillende soorten blaasproblemen bij honden, laten we het hebben over de tekenen waarop we moeten letten. Afhankelijk van het type blaasprobleem, zullen de volgende tekenen en symptomen op verschillende tijdstippen verschijnen. Maar het is belangrijk om aan alles te denken wat er kan gebeuren, zodat je weet waar je op moet letten. Tekenen van blaasproblemen bij honden kunnen zijn:

1. Urineweginfectie
2. Nierziekte
3. Blaas stenen
4. Blaaskanker
5. Urethrale obstructie
6. Cystitis (ontsteking van de blaas)
7. Urethritis (ontsteking van de urethra)
8. Prostatitis (ontsteking van de prostaatklier)
9. Incontinentie (verlies van controle over de blaas)
10. Vesico-ureterale reflux (een aandoening waarbij urine terugstroomt naar de nieren)

Hoe detecteert een eigenaar een probleem?

Let op veranderingen in urinaire gewoonten. Merk je een significante toename of afname in volume of frequentie, verkleuring of een penetrante geur? Drinkt uw huisdier ineens veel meer water? Dat is het mechanisme van het lichaam om gifstoffen weg te spoelen en kan wijzen op nier- of blaasproblemen.

Als uw hond gewoonlijk drie keer per dag wordt uitgelaten, maar er nu zes wil, is dat een teken. Dat geldt ook voor “ongelukken” die van de ene op de andere dag gebeuren wanneer een hond ze meestal niet heeft. Als uw huisdier meer dan eens moeite heeft om te plassen, niet veel urine maakt, of huilt of jankt tijdens het proberen, heeft hij mogelijk hulp nodig. Als de maag van uw huisdier gezwollen is of als ze zich ongemakkelijk in hun maag voelen, kan dit ook betekenen dat er iets mis is.

Maar wacht niet te lang om te beslissen hoe u het probleem moet behandelen. Katten en honden moeten op zijn minst meerdere keren per dag plassen. Als ze dat niet doen, vooral als ze lawaai maken en doen alsof ze pijn hebben, moet je je dierenarts ze meteen laten controleren. Als een huisdier niet kan plassen omdat het geblokkeerd is, kunnen zijn elektrolyten veranderen op een manier die het hart pijn doet en het zelfs kan doden.

Hoe honden urineweginfecties krijgen, waardoor ze worden veroorzaakt en hoe ze moeten worden behandeld
UTI’s, of infecties van de lagere urinewegen, zijn een veelvoorkomende oorzaak van urinewegproblemen bij honden, vooral vrouwelijke honden. De meeste infecties gebeuren wanneer bacteriën uit vuil of lichaamsvloeistoffen per ongeluk in de urinewegen terechtkomen. Een infectie kan echter ook een teken zijn van een zwak immuunsysteem. UTI’s kunnen ook optreden als uw hond een langdurige ziekte heeft, zoals diabetes, nierziekte of blaasziekte.

Als uw hond een urineweginfectie heeft, zal hij vaak proberen naar de wc te gaan, vaak overbelast en niet altijd in staat om dat te doen. Hun urine kan troebel of zelfs bloedig zijn en kan druppelen. Ze kunnen ook het gebied rond de urethra likken om eventuele pijn te verzachten. Als het probleem echt erg is, kan uw hond ook koorts hebben.

Om erachter te komen wat de UTI van uw hond heeft veroorzaakt, zal uw dierenarts hem grondig controleren. Als ze een infectie hebben, zullen antibiotica worden gebruikt om het te behandelen. Je moet je hond ook veel water laten drinken, zodat hij vaak naar de wc gaat.

Hoe u de blaasproblemen van uw hond kunt herkennen, vinden en behandelen
Honden hebben vaak blaasproblemen, die vaak verband houden met urineweginfecties en urolithiasis. Urine wordt opgeslagen in de blaas en spieren die verbonden zijn met de blaas vertellen uw hond wanneer het tijd is om naar het toilet te gaan. Stenen of gezwellen kunnen deze berichten in de weg zitten en een infectie kan irritatie en pijn veroorzaken.

Als uw hond een blaasprobleem heeft, kan hij of zij moeite hebben met plassen, vaak proberen te plassen en zwakke of geen urine maken als hij of zij uiteindelijk plast. Uw hond kan een dikke buik hebben en pijn hebben. In het ergste geval kan het zijn eetlust verliezen of overgeven.

Als uw hond blaasproblemen heeft, kan uw dierenarts een katheter in de blaas plaatsen zodat hij naar de wc kan terwijl de dierenarts uitzoekt wat er aan de hand is. Als de urinewegen van uw hond volledig verstopt zijn, kan hij of zij de afvalstoffen niet kwijtraken, wat fataal kan zijn. Uw dierenarts kan een operatie voorstellen om de urinewegen te deblokkeren. Ze kunnen ook medicijnen en veranderingen in uw dieet aanbevelen om u te helpen in de toekomst met blaasproblemen om te gaan.

Omdat de urinewegen van uw hond zo belangrijk zijn voor het verwijderen van gifstoffen, is het belangrijk om uw dierenarts te bellen als u een van deze symptomen opmerkt. Uw dierenarts kan uitzoeken wat er aan de hand is en u helpen uw huisdier de best mogelijke zorg te geven.

Wat doet de dierenarts aan de blaasproblemen van mijn hond?
Uw dierenarts zal uw hond een grondige controle geven, waarbij ook met u wordt gesproken over hoe uw hond drinkt en naar de badkamer gaat. De dierenarts kan vragen hoe vaak uw hond plast of wat hij doet als hij plast. Dit zal de dierenarts helpen erachter te komen wat enkele van de mogelijke oorzaken zijn. Uw dierenarts wil misschien een monster van de urine van uw hond bekijken. Dit kan ook worden gedaan met röntgenfoto’s en bloedonderzoek om erachter te komen wat er mis is.

Nadat hij heeft uitgezocht wat er mis is met uw huisdier, zal uw dierenarts u vertellen wat volgens hem de beste manier is om het te behandelen. Sommige ernstige urineproblemen, zoals stenen die de urinestroom blokkeren, kunnen een operatie of een katheter vereisen om uw hond te helpen zich beter te voelen. Uw hond moet mogelijk ook antibiotica gebruiken of een speciaal therapeutisch dieet volgen dat is gemaakt voor aandoeningen van de lagere urinewegen als hij andere problemen heeft.

Dingen die u thuis kunt doen om uw hond te helpen met zijn of haar blaasproblemen
Hoogstwaarschijnlijk zal uw dierenarts u vertellen dat u het dieet en de manier van leven van uw hond moet veranderen om zijn urinaire gezondheid te helpen verbeteren en ondersteunen.

Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat uw hond voldoende vers, schoon water heeft en dat hij vaak moet drinken.

Hierdoor kunnen ze vaker plassen en hun systeem “doorspoelen” door hun urine minder geconcentreerd te maken.

Het voer van uw hond kan ook worden gekozen om zijn urinewegen goed te laten werken. Er zijn veterinaire diëten die zijn ontworpen om de gezondheid van de urinewegen te verbeteren door bepaalde soorten stenen af te breken en te voorkomen dat ze terugkomen. Deze formules helpen de urine van de hond te verdunnen en veranderen zowel de mineralen erin als de pH.

Urinewegproblemen kunnen uw hond ongemakkelijk maken en kunnen hem of haar op de lange termijn zelfs pijn doen. Zorg ervoor dat u uw dierenarts raadpleegt zodra u merkt dat er iets mis is. Zij kunnen u vertellen wat u vervolgens moet doen.

Urineweginfectie

Urineweginfecties (UTI’s) veroorzaakt door bacteriën komen het vaakst voor bij vrouwelijke honden, maar ze kunnen elke hond overkomen. Honden krijgen vaak blaasontstekingen, maar als de infectie zich verspreidt naar de nieren, is de situatie veel erger.

De symptomen van uw hond en een routinematige urineanalyse kunnen voldoende zijn voor een dierenarts om een UTI te diagnosticeren, maar voor meer gecompliceerde gevallen kan bloedonderzoek, een urinekweek of andere diagnostische tests nodig zijn. Het gebruik van het juiste antibioticum om een blaasontsteking te behandelen werkt meestal goed. Meestal moeten mensen met nierinfecties in het ziekenhuis blijven om vocht via een infuus en antibiotica te krijgen.

Als uw hond urineweginfecties blijft krijgen, moet uw dierenarts uitzoeken wat de oorzaak is.

Blaas stenen

Urolieten kunnen zich overal in de urinewegen van een hond vormen, maar ze worden meestal in de blaas aangetroffen. Grote stenen zijn meestal te zien op een röntgenfoto, maar een kleinere kan alleen worden gevonden met een abdominale echografie.

Blaasstenen kunnen uit verschillende mineralen bestaan, zoals struviet, calciumoxalaat en uraat. De beste manier om ze te behandelen hangt af van het type steen dat wordt gevonden. Struvietstenen kunnen bijvoorbeeld meestal worden afgebroken door honden bepaalde voedingsmiddelen te geven of medicijnen te geven die hun urine zuurder maken. Andere soorten stenen kunnen daarentegen alleen operatief worden verwijderd.

Stenen kunnen soms vast komen te zitten in de urethra van een hond, waardoor het voor de hond onmogelijk wordt om te plassen. Dit is een groot probleem! Als u denkt dat uw hond een verstopte urethra heeft, breng hem dan onmiddellijk naar een dierenarts.

Blaaskanker

Alle delen van de urinewegen van een hond kunnen kanker krijgen, maar het meest voorkomende type is overgangscelcarcinoom (TCC) van de blaas. Deze kanker is agressief en gevaarlijk. Gewoonlijk wordt een combinatie van urineonderzoek, urinesedimentcytologie, blaastumorantigeentesten, röntgenfoto’s en/of echografie en een weefselbiopsie gebruikt om de diagnose te stellen.

Chirurgie, chemotherapie, bestralingstherapie en/of palliatieve zorg kunnen worden gebruikt om TCC te behandelen. De meeste honden met TCC gebruiken het medicijn piroxicam, waardoor ze zich beter voelen en de voortgang van de ziekte lijkt te vertragen. Zelfs de meest agressieve behandelingen voor TCC kunnen de ziekte niet genezen, maar ze kunnen de levenskwaliteit van een hond verbeteren en hem helpen langer te leven.

Nierfalen

Een persoon heeft acuut nierfalen wanneer een infectie, blootstelling aan gifstoffen (zoals antivries) of andere gezondheidsproblemen ervoor zorgen dat de nieren in korte tijd niet meer werken. Chronisch nierfalen gebeurt over een langere periode en is vaak moeilijk vast te stellen.

Honden met nierfalen drinken en plassen vaak meer dan normaal, worden moe, stoppen met eten, geven over en vallen af. Later in de ziekte maken ze misschien maar een kleine hoeveelheid urine of gaan ze helemaal niet meer naar de badkamer. De resultaten van bloedonderzoek en een urineonderzoek kunnen uitwijzen of de nieren van een hond goed werken, maar er kunnen meer tests nodig zijn om erachter te komen wat er mis is.

Afhankelijk van de specifieke toestand van de hond, wordt nierfalen meestal behandeld met een combinatie van vloeistoftherapie, speciale diëten en medicijnen om de onderliggende oorzaak te behandelen of de symptomen te beheersen. Chronisch nierfalen wordt in de loop van de tijd erger, maar hoe snel dit gebeurt, varieert sterk.

Urine-incontinentie

Urine-incontinentie komt het vaakst voor bij gesteriliseerde vrouwelijke honden, maar het kan iedereen overkomen. Het wordt meestal veroorzaakt door een gebrek aan hormonen waardoor het moeilijk is om de urethrale sfincter onder controle te houden, de spier die ervoor zorgt dat urine niet uit de blaas lekt. Het kan ook worden veroorzaakt door structurele of neurologische problemen.

Honden die hun urine niet kunnen ophouden, lekken het, maar zien er verder prima uit. Mensen met milde gevallen kunnen slechts af en toe kleine hoeveelheden urine lekken (vooral als ze slapen). In het ergste geval lekken aangetaste honden bijna altijd urine. Honden met incontinentie hebben meer kans op urineweginfecties en kunnen huidproblemen rond hun achterste krijgen door urinebrand.

Meestal wordt fenylpropanolamine (PPA) gebruikt om honden te behandelen die ongelukken hebben. Hormoonvervangende therapie is een andere optie, maar het is waarschijnlijker dat het bijwerkingen veroorzaakt. Als medicijnen niet goed genoeg werken om te voorkomen dat een hond ongelukken krijgt, zijn er een aantal chirurgische procedures die kunnen worden uitgevoerd. Welke behandeling het beste is voor een hond hangt af van zijn unieke situatie.

Prostaatziekte (Prostaatklier)

Urinewegproblemen bij reuen worden vaak veroorzaakt door problemen met de prostaatklier. Gecastreerde honden hebben meer kans op prostaatkanker, terwijl intacte honden meer kans hebben op prostaatinfecties of goedaardige prostaathypertrofie (BPH). Honden met een prostaataandoening moeten mogelijk moeite doen om te plassen of naar de badkamer te gaan, en hun urine kan bloed bevatten.

Met een digitaal rectaal onderzoek kan een dierenarts meestal zien of de prostaatklier van een hond normaal of vergroot is. Er kunnen echter andere tests nodig zijn om erachter te komen welke ziekte het probleem veroorzaakt en om de juiste behandeling te plannen. Wanneer BPH wordt gevonden bij een intacte reu, is castratie bijna altijd een remedie. Infecties van de prostaat kunnen beter worden met langdurige antibioticabehandeling, maar soms moeten abcessen operatief worden geleegd. Prostaatkanker kan worden behandeld met chirurgie, bestraling, chemotherapie en/of palliatieve zorg, maar de vooruitzichten zijn meestal niet goed.

Pyometra

Pyometra is een infectie van de baarmoeder die kan voorkomen bij vrouwelijke honden die nog heel zijn. Pyometra’s komen het vaakst voor bij vrouwen van middelbare leeftijd of ouder, ongeveer een tot twee maanden na hun laatste menstruatie. Wanneer een hond pyometra heeft, plast en drinkt hij vaak meer dan normaal, en er kan pus uit de vulva komen die op bloed lijkt. Het is ook gebruikelijk om je moe, verdrietig en overgeven te voelen. Bloedonderzoek, röntgenfoto’s, een echografie van de buik van de hond en een microscopische blik op een monster van cellen uit de vulva van de hond worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en de juiste behandeling te plannen.

De beste manier om pyometra te behandelen is met een noodsterilisatie. Mensen die er slecht aan toe zijn, hebben mogelijk vloeistoftherapie, antibiotica en andere soorten zorg nodig om beter te worden voordat ze een operatie kunnen ondergaan. Pyometra is een ziekte die dodelijk kan zijn als deze niet snel wordt behandeld.

ziekte van Cushing

Wanneer het lichaam van een hond abnormaal hoge niveaus van cortisol heeft, krijgt het de ziekte van Cushing, ook wel hyperadrenocorticisme genoemd. Dit kan gebeuren als u corticosteroïden gebruikt, een tumor in uw hypofyse of een tumor in uw bijnier heeft. Honden met de ziekte van Cushing plassen en drinken vaak meer dan normaal, hebben een enorme eetlust, een slechte vacht, huidproblemen en een “dikbuikige” uitstraling.

De ziekte van Cushing is niet altijd gemakkelijk te diagnosticeren, en er kunnen een aantal verschillende laboratoriumtests voor nodig zijn. De behandeling zal afhangen van wat het probleem veroorzaakt. Corticosteroïden moeten langzaam worden weggenomen van honden die ze gebruiken. Bijniertumoren kunnen operatief worden verwijderd. Meestal wordt trilostane of mitotane gebruikt om te voorkomen dat cortisol wordt aangemaakt bij honden met de hypofysevorm van de ziekte.

Suikerziekte

Diabetes mellitus treedt op wanneer de alvleesklier niet genoeg insuline aanmaakt (diabetes type 1) of wanneer cellen in het lichaam niet kunnen reageren op normale niveaus van insuline (diabetes type 2). Dit betekent dat er te veel suiker in het bloed zit en te weinig suiker in de cellen.

Diabetes veroorzaakt meestal meer plassen en dorst, zwakte, gewichtsverlies ondanks een goede of zelfs vraatzuchtige eetlust, frequente infecties (vooral in de urinewegen) en de ontwikkeling van staar. Na verloop van tijd kan ernstige diabetes die niet onder controle is, uitdroging, veranderingen in elektrolyten en zelfs de dood veroorzaken. Een dierenarts kan meestal zien of een dier diabetes heeft op basis van de symptomen, de hoge bloedglucosewaarden en de aanwezigheid van glucose in de urine.

Honden met diabetes worden meestal behandeld met insuline-injecties, veranderingen in hun dieet en soms pillen die ze via de mond innemen.