Als u erachter kunt komen waarom uw aanwijzer huilt, bent u goed op weg om het probleem op te lossen. Het geluid van een snikkende baby is misschien wel het meest stressvolle dat je de hele dag tegenkomt, maar er is altijd een methode om het te laten stoppen.
Pointers kunnen om verschillende redenen blaffen, waaronder de hierboven genoemde. Gangbare methoden zijn gehoorzaamheidslessen en nieuwe fysieke activiteiten. Wanneer een persoon constant huilt, kan dit een teken zijn van iets ernstigers dat medische behandeling nodig heeft.
Afhankelijk van uw aanwijzer en hun routines, vindt u hun gehuil misschien vervelend of alarmerend. Het is van cruciaal belang om de context in overweging te nemen en te bepalen of het huilen van de baby in een patroon past voordat je het afdoet als een kleine ergernis. Om een einde te maken aan het huilen, is het belangrijk om de oorzaak te achterhalen.
Redenen waarom uw aanwijzer huilt
Het constante huilen (of jammeren, zoals het vaker wordt genoemd) van een aanwijzer kan erg stressvol zijn als we het niet kunnen stoppen. Er zijn verschillende dingen aan de hand in de omgeving van een aanwijzer die kunnen worden gedetecteerd door zijn gejank.
Ze kunnen niet met ons communiceren op de manieren die we gewend zijn. Als je je aanwijzer vraagt ”wat is er mis?”, krijg je waarschijnlijk een verbijsterd knikje als antwoord. Ze proberen ons te vertellen wat ze nodig hebben of wat er mis is door verschillende geluiden te maken, waaronder janken, blaffen, grommen en huilen (hun baasjes).
Elk gezond partnerschap steunt op open communicatielijnen. Daar! Geloof me, ik heb zojuist de waarheid gesproken! In het geval van honden is dit oude gezegde net zo waar als in het geval van mensen.
Waardoor gaat een hond janken? Sta me toe de voordelen op te sommen! Enkele mogelijke oorzaken van de tranen van uw aanwijzer zijn:
- spanning
- moeten worden erkend
- bedelen
- verveling
- pijn
- spanning
- angst
- mentale of fysieke verveling
Het is gemakkelijk om je overweldigd te voelen door het vooruitzicht om alle mogelijke oorzaken op die lange lijst aan te pakken. Gelukkig hebben veel van deze problemen echter een gemeenschappelijke oplossing.
In veel gevallen kan het zeuren tot rust worden gebracht door regelmatige gehoorzaamheidstraining. Soms is het slechts een tijdelijke aanval van gezeur die een onderliggende angst of stress signaleert die moet worden aangepakt. Huilen kan een teken zijn van zowel licht ongemak als ernstige ziekte.
Als u denkt dat uw aanwijzer ongemak ervaart, maar u de bron niet kunt lokaliseren, is een reis naar de dierenarts in orde.
Fixing Pointer Huilen Dat is constant
Als uw aanwijzer is bestempeld als een “zeurder”, is het in ieders belang om verschillende strategieën te gaan gebruiken om het gedrag te doorbreken. Als je aanwijzer een gewoonte van zeuren heeft ontwikkeld, komt dat waarschijnlijk omdat ze niet in staat zijn om zichzelf effectief te communiceren en hebben geleerd dat zeuren de beste manier is om je aandacht te trekken.
Er zijn drie beproefde methoden om symptomen zoals hyperactiviteit, aandacht zoeken, bedelen, verveling en inactiviteit te verlichten. Er zijn er verschillende, maar sommige zijn:
- Instructie in onderwerping
- verschillende trainingen
- mentale opwinding in enge zin
Houd er rekening mee dat deze drie opties geen wondermiddelen zijn. Ze gebeuren niet onmiddellijk en vereisen doorzettingsvermogen, vastberadenheid en tijd.
Als je je aanwijzer wilt helpen groeien en tegelijkertijd leren, moet je beginnen met trainen als het nog kleine puppy’s zijn. Het is cruciaal om uw aanwijzer op de juiste manier te laten beginnen als u hem of haar dat nuttige gedrag wilt bijbrengen. Houd er rekening mee dat het net zo eenvoudig is om negatieve routines te vormen, dus waakzaamheid is cruciaal.
Het maakt niet uit hoe oud je aanwijzer is, je kunt hem nog steeds van deze slechte gewoonte afhelpen met dezelfde hardnekkige volharding. De weerstand van een oudere hond tegen het veranderen van gedrag dat ze al jaren hebben, is normaal.
Gehoorzaamheidstraining
Als het om honden gaat, hebben met name pointers veel baat bij gehoorzaamheidstraining. Deze hond is van nature vrij actief en atletisch, waardoor hij ideaal is voor lange jachtdagen. Voor hun gezondheid en om hun grenzeloze energiereserves te gebruiken, moeten ze elke dag intensief actief zijn.
Gehoorzaamheidstraining is gunstig voor alle honden, inclusief pointers die geen huilneigingen vertonen. In feite, zodra je ze krijgt op de leeftijd van 8 weken, zou je ze moeten gaan trainen. Al vroeg in de training wordt de intensiteit verminderd, maar zelfs op jonge leeftijd zijn de basisprincipes nuttig.
Met behulp van gehoorzaamheidstraining kunnen ze leren dat er betere methoden zijn om je aandacht te trekken dan zeuren of springen. Ze kunnen erachter komen hoe ze zinvolle gesprekken met je kunnen voeren zonder hun toevlucht te nemen tot onophoudelijk gejammer.
Consistentie is de sleutel om te leren wat u acceptabel vindt. Herhaalde inspanning en stabiliteit in de loop van de tijd zullen nodig zijn. Vanwege hun hoge intelligentie kunnen Pointers snel nieuw gedrag en nieuwe vaardigheden oppikken wanneer ze leren wat hen positieve bekrachtiging zal opleveren.
Wanneer een hond huilt tijdens gehoorzaamheidstraining, leren ze snel dat dit niet wordt getolereerd en dat dit zal resulteren in verlies van privileges. Pointers zijn buitengewoon gemotiveerd door beloningen en zullen bijna alles doen om er een te verdienen. Om uw hond te laten doen wat u wilt, moet u goed gedrag belonen met lekkernijen.
Oefening
Regelmatige lichaamsbeweging is een andere belangrijke factor bij het verminderen van de huilgewoonte van uw aanwijzer. Het is niet ongebruikelijk dat kinderen huilen als ze ergens van overstuur zijn, meestal als gevolg van verveling, angst of zorgen. Onvoldoende lichaamsbeweging is een veelvoorkomende oorzaak van veel problemen.
Pointers hebben dagelijkse trainingssessies nodig die minimaal twee uur duren. Door te oefenen kunnen ze overtollige stoom op meer dan één manier verbranden. Als het niet wordt losgelaten, kan opgekropte kracht destructief worden.
Hier zijn verschillende alternatieven voor een saaie wandeling door de straat waarmee je net zo snel in vorm komt:
- op pad om te joggen
- naast je pijl rijden terwijl je trapt
- op weg naar een trektocht
- laat uw hond of pointer los in een grote, open ruimte waar ze veilig kunnen spelen
- Ik ga naar het zwembad.
Als een Pointer niet genoeg fysieke en mentale stimulatie krijgt, kan hij zijn toevlucht nemen tot destructief gedrag zoals graven, blaffen, janken of kauwen.
Mentale stimulatie
Omdat er zeer intelligente aanwijzingen zijn en selectief zijn gefokt om problemen op het jachtveld op te sporen en op te lossen, ze hebben verloren, zo niet meer, mentale stimulatie nodig dan lichamelijke activiteit.
Apporteren van je aanwijzer vrij laten lopen in een groot veld zijn beide voorbeelden van “mentale stimulatie” voor je hond. Ze snuffelen en volgen de creatieve probleemoplossing terwijl ze naar dingen zoeken.
Wanneer aan deze vereisten is voldaan, zal uw aanwijzer meer ontspannen zijn en zijn bevestigd voor uw opdrachten. Als het advies van uw wijzer aanhoudt ondanks dat u aan zijn of haar basisbehoeften voldoet, wilt u misschien een expert of een andere professional raadplegen die u meer diepgaand advies kan geven.
Houd er rekening mee dat de enkele weken of maanden van consistente inspanning kunnen duren voordat deze oplossing de gewenste resultaten oplevert. Gehoorzaamheidstraining is het meest effectief in combinatie met andere vormen van lichaamsbeweging, zoals mentale en fysieke activiteit.
Het adresseren van ongebruikelijk huilende aanwijzer
Sommige pointers beginnen plotseling te huilen en te kreunen terwijl ze dat voorheen nooit deden. Misschien voel je je angstig en verward omdat je geen idee hebt wat je moet doen. Sommige pointers huilen misschien niet zo vaak omdat ze niet genoeg beweging of mentale stimulatie krijgen.
U moet de hoeveelheid fysieke activiteit die uw aanwijzer nu ontvangt opnieuw evalueren.
Het is ook mogelijk dat ze angstig of bang zijn wanneer ze worden geconfronteerd met nieuwe prikkels zoals mensen, dieren, geluiden of situaties. Kijk of je aanwijzer uit de situatie moet worden gehaald of moet worden getroost, afhankelijk van wat ze hebben meegemaakt.
Uw aanwijzer heeft mogelijk een verwonding of een medisch probleem dat aandacht nodig heeft, dus u moet hem controleren voordat u zijn routine verandert of iets de schuld geeft van zijn vreemde gehuil.
Lichamelijk ongemak en ziekte
Verwondingen zijn een typische oorzaak van afwijkend huilen bij zuigelingen. Als uw aanwijzer mank loopt, een poot heeft opgetild of aan het getroffen gebied likt, zijn dit allemaal aanwijzingen die u kunt gebruiken om de aard van de verwonding vast te stellen.
Als uw aanwijzer pijn lijkt te hebben, maar u geen duidelijk lichamelijk letsel kunt vinden, moet u hem onmiddellijk naar een dierenarts of dierenkliniek brengen. Uw dierenarts kan u adviseren over wat u het beste kunt doen, dus bel hem eerst.
Sommige aanwijzingen hebben melding gemaakt van succes bij het trekken van aandacht door zich gekwetst te gedragen, maar dergelijke gevallen zijn ongebruikelijk en blijken na nader onderzoek meestal nep te zijn.
Het is beter om voorzichtig te zijn en uw aanwijzer door een dierenarts te laten controleren. Hier kunt u aanbevelingen krijgen voor het oplossen van het betreffende probleem.
