De springerspaniël die ik nog niet zo lang geleden heb geadopteerd, is naar mijn mening de beste hond ooit. Thuis, in het park en onderweg brengen we constant tijd samen door. Ondanks alles wat ik over springerspaniëls heb geleerd sinds ik de mijne in huis heb, kan ik nog steeds niet zeggen waarom hij altijd aan mijn zijde staat. Als ik in mijn huis van de ene kamer naar de andere loop, doet zij hetzelfde.
Om mijn hond beter te begrijpen, ging ik op zoek naar deze informatie. Kijk eens wat ik heb gevonden.
Waarom volgt mijn springerspaniël me overal?
Mijn springerspaniël lijkt een obsessie met mij te hebben. Omdat hoektanden van nature sociale wezens zijn, zal je springerspaniël altijd aan je zijde staan. Ze hebben altijd als een roedel geopereerd, waarbij één persoon de facto het hoofd van de roedel was, terwijl de anderen blindelings in zijn of haar voetsporen volgden. De andere honden in de roedel zouden naar de roedelleider kijken voor begeleiding en richting.
Als er geen andere honden in huis zijn, fungeert de eigenaar nog steeds als de roedelleider in de huidige samenleving. De natuurlijke neiging van een springerspaniël is om zijn menselijke roedelleider en metgezel overal te volgen.
Positieve beloningen, zoals extra traktaties en heel veel genegenheid elke keer dat de hond in de buurt van de eigenaar of metgezel is, kunnen hem ook helpen om dichtbij te blijven. De springerspaniël zal goed reageren op deze aanhankelijke acties en zal waarschijnlijk blijven hangen voor meer.
Afhankelijk van hoe oud de pup is, kan de eigenaar de rol van draagmoeder op zich nemen. De gezondheid van de springerspaniël kan ook een rol spelen bij het bepalen hoeveel aandacht u van de hond krijgt. Wat de oorsprong ook is, deze hechte band kan zowel een zegen als een vloek zijn voor de hond en het baasje.
Wanneer dit soort gedrag duidelijk wordt, is het belangrijk om te kijken naar de relatie van het paar of het individu, de gezondheid van de springerspaniël, hun werk- of leefomstandigheden en andere factoren.
Honden van elk ras reizen in roedels. Deze aangeboren neiging maakt deel uit van hun erfelijkheid, zoals de grootte van hun neus en de kleur van hun haar. Dit gevoel van verbondenheid met een groep blijft bestaan, zelfs nadat honden als huisdieren zijn gedomesticeerd en in plaats daarvan verschuiven naar hun menselijke metgezellen. Ze beschouwen die persoon als de roedelleider.
In de overgrote meerderheid van de gevallen wordt één mens gekozen of aangesteld als roedelleider. De emotionele gehechtheid van een springerspaniël in een crisis is waarschijnlijk aan dit scenario. Dit soort gedrag is niet gebruikelijk bij honden. Sommige zijn dominanter, zoals alfamannetjes, en willen zichzelf vestigen als roedelleiders onder hun menselijke metgezellen.
De springerspaniël is een werkhond die oorspronkelijk is ontwikkeld voor de jacht, daarom hebben ze veel interactie met hun menselijke familie nodig. Als gevolg hiervan zullen ze meer tijd dan normaal doorbrengen aan de zijde van hun baasjes, terwijl ze wachten op te horen wat ze vervolgens moeten doen.
De gehechtheid van sommige honden aan hun baasjes en menselijke metgezellen is gebaseerd op de positieve feedback die ze van hen krijgen. Er is zoveel genegenheid die we aan onze springerspaniël kunnen geven dat het misschien moeilijk is om onderscheid te maken tussen genoeg en te veel.
Als de springerspaniël echter zonder aanwijsbare reden wordt overladen met geschenken en lof, kan hij overdreven gehecht raken aan zijn menselijke metgezellen. Ondanks dat ze niets doen, worden ze gunstig beloond. Als we gewoon zin hebben om aanhankelijk te zijn, bijvoorbeeld wanneer we zonder reden iets lekkers willen delen of knuffelen omdat we van iemand houden, is het prima om dit soort liefde te tonen. Te veel hiervan en ze kunnen hun baasje overal gaan volgen.
De leeftijd van een springerspaniël is een sleutelfactor om te begrijpen waarom hij zijn eigenaar volgt. Puppy’s die te vroeg worden gespeend, ontwikkelen het coping-mechanisme om te proberen een menselijke vervanger voor hun moeder te vinden.
Als een middel om te leren en een band op te bouwen, kan een jonge puppy dicht bij zijn baasje blijven.
Tijd, training en socialisatie zouden voldoende moeten zijn om de puppy te helpen bij het aanleren van passend gedrag.
De leeftijd van de springerspaniël kan een factor zijn, evenals eenvoudige of ernstige gezondheidsproblemen.
Onze rol als roedelleider betekent in gedachten houden dat wij voor hen de sleutel tot het koninkrijk zijn.
Alles wat ze nodig hebben, van eten en drinken tot traktaties, speeltijd, uitstapjes, liefde en speelgoed. Het is niet moeilijk voor te stellen hoe ze zich veilig, krachtig en getroost zouden voelen als ze wisten dat ze naast ons stonden.
Wat kan er worden gedaan om ervoor te zorgen dat een springerspaniël niet meer achter mij aan loopt?
Een stapje terug doen en de verbinding uitgebreid bekijken, is de eerste stap die de eigenaar of metgezel kan zetten. De leeftijd, omgeving, interacties, therapie, training en socialisatie van de hond zijn slechts enkele van de factoren waarmee rekening moet worden gehouden. Het gedrag van een hond kan ook worden beïnvloed door de intenties van de eigenaar of metgezel.
De tweede fase is om trainingsopdrachten en gehoorzaamheid nogmaals door te nemen om er zeker van te zijn dat ze te allen tijde weten wat er van hen wordt verwacht.
Net als bij mensen, is het stellen van grenzen cruciaal als dit eenmaal is herzien. De grenzen tussen een mens en een hond zullen voor elk paar anders zijn. Afhankelijk van het individu kan een eigenaar van een springerspaniël tolereren dat zijn hond hem een tijdje volgt.
Ze moeten worden herinnerd aan de limieten waarvoor ze zijn opgeleid en aan het acceptabele gedrag. Door ze voorzichtig maar vastberaden naar hun bed of favoriete plek te leiden en ze te vertellen dat ze moeten “liggen” en “blijven”, kun je ze laten zien wie de baas is.
Dit kan voor bepaalde honden moeilijk zijn, en onze inspanningen kunnen voor niets zijn als ze ons desondanks blijven volgen. Wanneer dit gebeurt, is het noodzakelijk om de stappen “Leg” en “Blijf” van eerder te herhalen. Hun leercurves zijn net zo uniek als de springerspaniëls zelf.
Dit is een moment van geduld. Wanneer opsluiting in een hondenbench te veel wordt, is een rustige, besloten ruimte ideaal. De eigenaar krijgt wat broodnodige downtime voordat hij verder gaat waar hij gebleven was tijdens de training.
De directe omgeving van springerspaniëls is een mogelijk onderzoeksonderwerp. Als dit gedrag abrupt begint, kan dit een weerspiegeling zijn van de gezinsdynamiek. Er zal een record zijn van alle wijzigingen die de eigenaar kan inzien.
Was er nog niet zo lang geleden een storm? Hebben ze het toilet vandaag al gebruikt? Was de klop op de deur van UPS gisteren te luid? Een hond kan in verschillende scenario’s overmatige stress ervaren.
Omdat ze de woorden niet kunnen vinden om uit te drukken hoe ze zich voelen, kunnen ze zich fysiek gedragen. Enkele voorbeelden van dergelijk gedrag zijn snuffelen aan de voeten van hun eigenaar, huilen en zelfs plassen op het tapijt.
Als dit de reden is waarom ze nu een spelletje “volg de leider” spelen, toon dan wat geduld en geef ze wat extra TLC om hun angst te verlichten. De tijd die een springerspaniël nodig heeft om beter te worden na een ziekte of verwonding, hangt af van de aard en de ernst van het probleem.
Als alles normaal lijkt, worden er passende hoeveelheden lekkers en aandacht gegeven. Ze voelen zich veilig omdat aan hun behoeften tijdig en naar tevredenheid wordt voldaan.
Alles in hun huis is prima: ze zijn gezond, gelukkig en veilig. Ze krijgen regelmatig de kans om hun nieuwe vaardigheden te oefenen, waaronder training en socialisatie. Als ze de laatste tijd niets hebben meegemaakt dat ze verdrietig heeft gemaakt, is het tijd om naar de dierenarts te gaan.
Zijn er gezondheidsproblemen waardoor een springerspaniël iemand volgt?
Honden die hun baasjes volgen, zijn geen symptoom van welke ziekte dan ook. Dit is eerder een gedragspatroon dan een medisch probleem. Honden tonen vaak hun verdriet als ze ziek zijn door zich zachtjes aan hun baasjes of roedelleiders vast te klampen.
Op te sommen,
Op bepaalde momenten in ons leven ervaren we allemaal een zekere mate van afhankelijkheid, die meestal verband houdt met hoe we ons op dat moment voelen.
Hoewel onze hond het vermogen heeft om verbaal met ons te communiceren, gebruikt hij voornamelijk lichaamstaal om zijn verlangens en eisen over te brengen.
Ze hebben een hardwired behoefte om in groepen te socialiseren. Vaak zal de hond ervoor kiezen om de leiding van een bepaald mens te volgen.
Laten we zeggen dat dit soort counseling een te grote last wordt. De dierenarts van de hond kan dan helpen de oorzaak van het probleem te identificeren of een vorm van gedragsmanagement bieden.
Als het spelen van “Rattenvanger” te veel wordt, kun je altijd ontspannen en knuffelen op de bank. Een dosis genegenheid kan alles zijn wat nodig is.
